నిజంగానే ఆ చీర జాకెట్టు లొ నిర్మలమ్మ చాలా కసి గా ఉంది. వంట్లో కొవ్వు తక్కువగా ఉండటం వల్ల వయసు కూదా కనిపించదు అమెకి. జాకెట్ చాలా పల్చగా ఉంది. నిమ్మ పండు రంగు చీర కి,ఆకు పచ జాకెట్. కాని అప్పటికే అమె బ్రా తడిచి ఉండటం వల్ల బ్రా ఉన్న చోటు అంతా జాకెట్ తదిచి ఉంది. అది చూసిన కొటిరత్నం" ఎంటి నిర్మలా.. ఆ బ్రా కూడా తియ్యాలి కదా...దానివల్ల ఈ జాకెట్ కూడా పాడవుతుంది...లోపలికి వెల్లి ఆ బ్రా కుడా తీసి ఇవ్వు... అరేస్తా..." అని నిర్మలని కొంచం గట్టిగ లొపలికి నెట్టి తలుపు వెసింది అమెకి మాట్లాడె అవకాశం ఇవ్వకుండా. కొటిరత్నం ఏది చెప్తె అది చెయ్యకపొతే ఆమె మూడ్ మారిపొవడం గమనించిన నిర్మలమ్మ మారు మాట్లాడకుండా విప్పెసి ,నిండుగా చీర కప్పుకొని బయటకి వెళ్లి ఆరేసిఉన్న జాకెట్ పక్కనె బ్రా ఆరేసి లోపలికి వచింది. ఈ లోగా రెడ్ది గది లో నుండి వచిన రత్నం"ఎంది..నిర్మలా...బ్రా నువ్వు ఆరేసావా" అంది ఎమి తెలీనట్టు. నిరమల తల ఊపింది. "ఎంటి..జాకెట్ వెసుకొలెదా"అంది అనుమానం గా చుస్తూ. "చీ..జాకెట్ వెసుకోకుండా ఎలా ఉంటాను"అంది నిర్మల కొంచం చిరాకుగా ఆ చిరాకు చూసి రత్నం కి మండి పొయింది. " నా ఖ్హర్మ కాలి నీకు ఇంత విలువ ఇవ్వల్సి వస్తుంది" అని మనసులో అనుకొని "మరి ఆ చీర చుటుడు ఎంటమ్మా...నేను ..నా మొగుడు నిన్ను తినేస్తామా" అని చొరవగా వచి భుజం మీద కప్పుకున్న పవిట విసురుగా తీసేసింది. అసలే పల్చటి జాకెట్ అవడం వల్ల నిర్మలమ్మ బాడి చాల స్పష్తమ్ గా కనిపిస్తూ ఉంది. స్థనాల దగ్గర చీర ఉండటం వల్ల ఆ భాగం తప్ప మిగతా చెతులు,వీపు బాగా కనిపిస్తూ ఉంది.
తన ప్లాను ఫలించడం తో కొటిరత్నం మనసులో సంతోషపడింది.
ఇంతలో స్కూల్ దగ్గర నుండి శీను వచాడు. వాడిని గేటు దగ్గరే చూసి రెడ్డి ఎదురు వచి" ఎందిరా....ఇక్కడకి వచావు..." అని అడగగా "పిల్లలు వచారు అయ్యగారు...టీచరమ్మ కోసం వచా" అని చెప్పగా "రెయ్ న కొడకా....టీచరమ్మ బిజీ గా ఉంది...అమెకి ఎప్పుడు వీలు అయితె అప్పుడు వస్తది...పిల్లల సంగతి నువు చుస్కొ...పంతులమ్మ ని విసిగించకు" అని గట్టిగా కసిరాడు. వాడు భయపడి పరిగెత్తి వెల్లిపొయాడు. తనను అంత సపోర్టు గా మాట్లాడె సరికి నిర్మలమ్మ సంతోషానికి హద్దు లు లెవు.ఎందుకంటె ఆ ఊర్లో సుబ్బరెడ్ది అంటే అందరికి భయం. దానికి తోడు కొటిరత్నం నోటి దెబ్బకి ఎవడు నిలవలేడు. అలాంటివాల్ల దగ్గర చనువు రావడం ఊహించని సంతోషాన్ని ఇచింది. చూసవా..మా మావ నీ మీద మాట పడనివ్వడు"అంది కొటిరత్నం కళ్లు ఎగరేస్తూ. దానికి నిర్మలమ్మ" ఇంతకాలం నేను మిమ్మ్లని అపార్ధం చేసుకున్నా... ఇంక మిమ్మల్ని జీవితం లో మర్చిపోను" అంది కళ్ల్లలో అనురాగంతో. "నాలుగు రోజుల్లో మా పండగ ఉంది..మీ ఇద్దరు తప్పకుండా రావాలి.. నాకు కూడ ఈ సారి ఇంట్లో నేను నా కొడలు తప్ప ఎవరూ లేరు... మా సార్,మా పిల్లలు హైదరాబాద్ వెల్తారు..." అంది. "మాకు ఎక్కడ కుదురిద్ది నిర్మలా...చుస్తున్నావుగా...ఉదయం పోతె మల్లి చీకటి పడ్దాక రావడం" అంది ప్లేటు తీసుకుంటూ. "అబ్బా... అలంటివి ఎమి కుదరదు... మీ ఇద్దరు వస్తున్నారు.. అంతే"అని వంట గది లో నుండి బయటకి వచి" సార్... మీరు,మీ ఆవిడ పండక్కి తప్పకుండా రావాలి" అంది బతిమాలినట్టు. దానికి రెడ్ది చిన్నగా నవ్వుతూ "చూద్దాంలే"అన్నాడు.
ఇపుదు నిర్మలకి వాళ్ళతో కొంచం చనువు వచింది. ముగ్గురు భోజనానికి కూర్చున్నారు. భోజనాలు అయిపోయాక "ఎమే...నిన్న లడ్లు తెచాను కదా.. అవి నిర్మల కి ఇవ్వు"అనాడు రెడ్ది రత్నం తో. వెంటనే రత్నం" నిర్మలకి మన లడ్లు వద్దంట... అమె దగ్గరే రెండు లడ్లు ఉన్నయంట" అంది నిర్మల వైపు కొంటెగా చూస్థూ. ఆ మాట విన్న నిర్మలమ్మ కి సిగ్గు పొంగుకొచింది. చిన్నగా కొటిరత్నం చెయ్యి మీద గిచింది. " ఎం...నిర్మలా....రెడ్దీ మావ కి నీ లడ్డు అంట ఇస్తావా" అంది నిర్మలాని రెచగొడుతో.
ఎయ్....రత్నం...ఎంటి నువ్వు... మరీ ఇంత పచిగా నా.. సార్ కి అర్దం కాలేదు కాబట్టి సరిపొయింది"అంది చిరుకొపం ప్రదర్శిస్తూ. అమెని పేరు పెట్టి పిలిచె సరికి రత్నం కి ఒక్క సారిగ మాట రాలెదు. కాని జరగబోయె విషయాన్ని తలచుకొని సర్దిచెప్పుకుంది. ఇంతలో బెడ్ రూము లో నుండి రెడ్ది" సెయ్...ఏది...నిర్మల లడ్దు ఒకసారి తీసుకురా...పట్నం లడ్డు తిని చాలా రోజులు అయింది" అని పిలిచాడు. దెబ్బకి నిర్మలమ్మ నొటిలో తడారిపోయింది. గుండె దడ దడ కొట్టుకోసాగింది. నిజానికి నిర్మల కి వీళ్ల ప్లాను తెలియదు. కాకపొతె పల్లెటూరి వాళ్లు ఇలాగే మాట్లాడుకుంటారు....ఇది సహజం అని అనుకుంటూ ఉంది.
నిర్మల మొహం లో ఆందోళన గమనించిన రత్నం " ఈరొజు తేలేదంట.. రేపు ఇచుదంటలే" అని కవర్ చెసింది. ఊపిరి పీల్చుకున్న నిర్మల రత్నం కి దండం పెట్టింది ఇంక వదిలెయ్యి..చాలు అన్నట్టు. "సరే నిర్మలా..నేను స్నానం చేసి వస్తా...ఒక్క అయిదు నిమిషాలు ఉండు" అని లేచి ఇంటి బయట ఉన్న చిన్న బాత్ రూమ్ కి చీర,టవలు తీసుకొని వెళ్లింది.
అమె వెళ్లిన వెంటనే రెడ్ది బెడ్ రూమ్ లొ నుండి చిన్నగా "నిర్మలా..ఒకసారి ఇలా వస్తావా" అని పిలిచాడు. నిర్మలమ్మకి ఎమి చెయ్యలో అర్దం కాలేదు. లోపలికి వెల్లడం ఇష్టం లేదు..కాని ఆయన ఎందుకు పిలిచాడో తెలియనప్పుడు వెళ్ళకపోవడం మర్యాదగా ఉండదు. ఊర్లో ఎవరి గురించి కాని,స్కూల్ గురించి కాని ఏదన్నా చెప్తాడేమో అనుకొని లోపలికి వెళ్లింది. "ఎంటి సార్..."అంది గడప దగ్గర నిలబడి. "ఒకసారి కళ్ళు మూసుకో" అన్నాడు మంచం మేద నుండి లెస్తూ. "సార్..నాకు భయంగా ఉంది.. . మీ ఆవిడ వచాక మాట్లాడండి" అని బయటకి రబోయింది. నా మీద నమ్మకం లేకపోతే వెళ్లు" అనగానే నిర్మలమ్మ మనసులో "చా.. అనవసరంగా తప్పు గా మాట్లాడా" అనుకొని"సారీ సార్...చెప్పండి" అని కళ్ళు మూసుకుంది. వెంటనె రెడ్ది నిర్మల చెయ్యి పట్టుకొని చెతి లో ఒక బాక్సు పెట్టాడు. ఆయన చెయ్యి తగలగానే షాక్ తగిలి నట్టు అనిపించింది నిర్మలకు. "ఎంటి సార్ ఇది" అని కొంచం మొహమాటం,భయం కలిసిన గొంతు తో. "త్వరగా తీసి చూడు.. మళ్లి అది వస్త్ంది" అనగానె బాక్సు తెరిచింది. దాంట్లో బంగారు చెయిను ఉంది. దాని ఖరీదు ఒక లక్ష దాకా ఉంటుంది.
ఆమె కళ్ళు ఆనంద భాష్పాలతో నిండిపోయాయి. దానికి కారణం బంగారం కాదు.ఎందుకంటే తనకి బంగారం కొత్త కాదు. అమెకి ఆస్టిపాస్తులు బాగానే ఉన్నాయి. వాళ్ల్లు అమె మీద చుపిస్తున్న ప్రేమ తాలూకు భావం అది . వెంటనే తమాఇంచుకొని ఆ బాక్సు బెడ్ మేద పెట్టి బయటకి రాబోయింది. కాని అప్పటికే ఆలస్యం అయిపోయింది. బయటకి రావడానికి ఇటు తిరిగి ఉండగా వెనకనుండి రెడ్డి పట్టేసుకున్నాడు. ఒక చెయ్యి మెడ చుట్టూ,ఇంకొక చెయ్యి పొట్ట మీద గట్టిగ చుట్టేశాయి కరెంట్ షాక్ కొట్టీన భావన.
పరాయి మగాడి తొలి స్పర్శ.
అందులొనూ తనకన్నా దాదాపు 15 ఏళ్ల చిన్నవాడు...
ఆ ఊరికి తను నీతులు నేర్పించడానికి వచిన టీచర్...
ఇలా చెస్తే తన మీద తనకే నమ్మకం పొతుంది..
రేపటి నుండి తన పరిస్తితి ఎమిటి.....
అని మనసులొ అనేక ప్రశ్నలు.
కాని ఆ ఆలొచనలను దాటుకుంటూ ముందుకు దూకుతున్న తెలియని బలహీనత. జీవితం లొ మొదటిసారి తప్పు అని తెలిసి కుడా వద్దు అనుకోలెని వింత అనుభూతి. మనసులో ఇంత అంతర్మధనం అల్లకల్లోలం శ్రుష్తిస్తుండగా మెడ మీద్ వీపు పై భాగాన ఒక మొరటు నాలుక పచి మొరటు గ నకుతోది. అప్పటికే చెమట కి మగ్గి ఉన్న ఆ భాగం ఉప్పదనం తనకి అర్దం అవుతూనె ఉంది. కాని ఆ చెమట ని కూడా అంత ప్రేమ గా ,ఘాడం గా నాకుతూ.... మద్య మద్యలో కండ చుబుకుతూ ఉంటె ఆ ప్రేమ ని... ఆ రసానుభూతిని వదులుకోవాలి అనిపించడం లేదు నిర్మలకి. ఎందుకంటె ఎంతో ఇష్తం ఉంటే కాని అలా చెయ్యరు అని అమెకి తెలుసు. ఇలా జరగడం మొదలు అయి ఇప్పటికి 8 సెకన్లు మాత్రమే గడిచినా అది ఆమెకి కొన్ని గంటలకి సంభందించిన ఆనంద వెదన లా అనిపించింది. ఇంతలో రెండో చెయ్యి పొట్టా మీద ఉన్న కండ ని గట్టిగ నలపడంతో ఈ లోకం లొకి వచి....విదిలించుకొని బయటకి పరిగెతింది . సరిగ్గ అదె సమయం లో రత్నం స్నానం ముగించి బయటకి రాబోతుంది. గబ గబా మెడ మీద ఉన్న తడి మరకలని చీర చెంగుతో తుడుచుకుంటూ ఉంటే మల్లి ఆ అనుభూతి కావాలి అని మనసు ఆరాటాన్ని అదుపు చెయ్యలెకపొయింది. ఆ ఎంగిలి లో కొంత చుట్టా వాసన ఉన్న ఇపుడు అది కూడా బాగనె ఉంది. కుచిళ్లు సరిచెసుకొని ఉండగా రత్నం లొపలికి వచింది. "ఎమి అనుకోబాకు నిర్మలా...కొంచం లేటు అయింది" అని నేరుగా బెడ్రూం లోకి వెళ్లి కళ్ళతో సైగ చెసింది రెడ్ది కి ఎమన్నా జరిగిందా అని. రెడ్డి దానికి సమధానం గా కింద పెదవి కసి గా కొరికాడు కళ్ళు మత్తుగా మూసి. ఎంజరిగిందో పూర్తిగా అర్దం కాకపోయినా ఎదొ కొంత జరిగింది అని అర్ధం అయింది. ఈ లొపు నిర్మల పరిస్తితి చూద్దామని బయటకి రాగా ఆమె కిటికి లొ నుండి బయటకి చూస్తూ ఎదొ అలోచిస్తూ కనిపించింది. దగ్గరకి వెళ్ళగానే అమె మెడ దగ్గర వచిన చుట్ట వాసన తొ ఎదొ జరిగింది అన్న ఆలొచనకి బలం చేకూరింది. రత్నం రాకను గమనించి" సరె..ఇంక నెను బయలుదెరుతా" అని బయతకి వెళ్లి ఆరేసి ఉన్న జాకెట్,బ్రా తీసుకొని రాగా రత్నం చూసి
ఇపుడూ అ జాకెట్ ఎందుకూ...ఉతికేస్తా.. రెపు తీసుకెళ్లు" అంటు జాకెట్ లాక్కుంది రత్నం. అలా చెయ్యడానికి కూడా కారణం ఉంది. కారణం లేకుండా రత్నం ఏ పని చెయ్యదు. నిర్మల గట్టిగ కాదు అనలెకపొయింది. సరె అని లొపలికి వెల్లి బ్రా వెసుకొని వచింది. బయలుదేరబోతూ "వెల్లొస్తా రత్నం" అని రెండు అడుగులు వేసి మళ్ల్లి వెనక్కి వచి "మీ సార్ కి కూడా చెప్పు" అంది నెమ్మదిగా నిర్మల. నిర్మల ముభావంగా ఉండడం రత్నం గమనించి నువ్వే చెప్పు నిర్మలా అంది. సరే అని బెడ్రూం లొకి తొంగి చూసి" సార్ వెల్తున్నా" అనగానె రెడ్డి సమాధానం చెప్పకుండా ముద్దు ఇస్తున్నట్టూ పెదాలు సున్నలా చుట్టీ సైగ చెసాడు. అది చూసాకా మళ్లి నిర్మలమ్మ వొళ్లు వేడెక్కింది. గబ గబా పరుగు లాంటి నడకతో స్కూల్ చెరింది.
వెళ్లెటపుడు ఒక చీర ,జాకెట్ మళ్లి వచెటపుడు ఇంకొ చీరా జాకెట్ గమనించిన సీను ఎమీ అర్ధం కాక తల గొక్కున్నాడు. నిర్మల అటు వెల్లిందో లెదో...వెంటనే రత్నం మొగుడి పక్కలో చెరింది. "ఏంది... మావా..ఎం జరిగింది... ఆ లంజ ఏంటి అలా ఉంది"అని అడిగింది ఆరాటంగా రెడ్డి మొడ్డ ను సవరదీస్తూ. "అబ్బా...దానెమ్మని దెంగా...ఏం లంజే అది... ఈ వయసు లోనె ఇంత కసిగా ఉంటే వయసులో ఎలా ఉండేదో...దాని దెబ్బకి మన కులపోళ్లు సరిపోరే..."అంటు రత్నం తలని తన మొడ్డ వైపు నెట్టాడు. మొగుడి వళ్లు వేడిగా ఉండడం అర్ధం చెసుకున్న రత్నం, బెట్టు చెయ్యకుండా రెడ్డి కాళ్ల సందులో పండుకొని నోట్లో కి తీసుకుంది. "దాని సల్లు,గుద్ద కుద ఇంక తాకలెదే... మెడ దగ్గర ముద్దు పెట్టా.. ఆ ఘాటు వాసనా.. ఆ రుచి... వంటి లో ఆ మదం... అబ్బా.. ఆ.. ఆ" ఒక్క నిమిషం లోనే కార్చేసాడు. "ఏంటి రెడ్డి....నీకు ఇంకా ఆ లంజ మీద కొరిక తగ్గినట్టు లెదు...నీ కొసమే దాని చెమట పట్టిన రైక ఇక్కడె ఉంచా" అంది ఆ రసం తుడుస్తూ. జాకెట్ మాట వినగానె మళ్లి నిలబడింది రెడ్ది కి. "ఏదీ...తీసుకురా" అని ఆమెని నెట్టాడు. రెడ్డి మొద్దు తనం రత్నం కి బాగా తెలుసు. ఒక్క నిమిషం లేటు అయిన కొడతాడు అని తెలుసు. పరిగెత్తు కుంటూ వెళ్లి ఆ పింక్ జాకెట్ తెచి ఇచింది. దాన్ని మొహం మీద పెట్టుకొని గట్టిగ దాని వాసన పీలుస్తూ
మద్య మద్యలో చంక దగ్గర చప్పరిస్తూ మళ్లీ కార్చాడు.
రెడ్డి ఎపుడు ఇంత ఆరాటపడడం రత్నం చుడలెదు. దెంగామా..వచమా అన్నట్టు ఉండె రెడ్డి ఈ రోజు పూనకం వచిన వాడిలా ఊగిపొతున్నాడు. దీన్ని బట్టి నిర్మల లో ఎంత విషయం ఉందో రత్నం కి అర్ధం అయింది. నిర్మలమ్మ ని తగులుకుంటే ఇంక ఇప్పుడల్లా వేరే ఆడదాని పేరు ఎత్తడని రత్నం కి అర్ధం అయి సంతోష పడింది. ఎలా అయిన మొగుడిని కొరిక తీర్చాలని ప్లాను అలొచించడం మొదలుపెట్టింది.
మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే స్కూల్ దగరకి వెల్లింది. ఆమె రావడాన్ని ముందే చుసిన నిర్మల బయటకి వచి పలకరించి చెయ్యి పట్టుకుని లోనికి తీసుకెల్లింది. ఎ రోజు నిర్మల మొహం చాలా ప్రశాంతం గా ఉంది. కొత్త హావభావాలు అమెకి తెలీకుండానే కనిపిస్తున్నయి. ఈ రొజు వెసుకున్న బ్లూ జాకెట్ చెతులు చిన్నగా ఉండి జబ్బలు పుష్తి గా ఉన్నాయి.తల స్నానం చెయడం వల్ల జుట్టూ కొంచం లూజు గ ఉంది. మొహం చాలా ప్రకాశవంతంగా ఉంది. కాని రత్నం మొహం లో విచారాన్ని గమనించి" ఏంటి రత్నం.. అలా ఉన్నావు...ఏమి జరిగింది" అంది కొంచం బాధ గా. ఆ మాట అడగగానే రత్నం కళ్ల్లలో నుండి నీళ్ల్లు బొట బొటా రాలాయి. అది చూసి నిర్మలమ్మ చాల కంగారు పడింది. బాధ కూడా అనిపించింది. వెంటనే రత్నం పక్కన కూర్చుని ఆమె భుజం చుట్టు చెయ్యి వేసి నువ్వు బాధ పడితే నెను చూడలేను... అయిన పులి పిల్ల లా ఉండె నీకు ఎడుపు ఏంటి... నాకు చెప్పు..అది ఎంత పెద్దది అయిన నేను తీరుస్తా" అంది అనునయంగా. కొంచం సేపు దాకా రత్నం కళ్ళు వత్తుకుంటూనే ఉంది. కాసేపటికి సర్దుకోని "ఏం చెప్పమంటావు నిర్మలా...చెప్పుకుంటే తీరేది కాదు..."అంది బాధ నిండిన గొంతుతో. దానికి నిర్మల" అబ్బా...ఎంటి చిన్న పిల్ల లాగా..."అంది గోముగా. "నేను మావ కి సరిపొయెదాన్ని కాదు నిర్మలా"అంది. "అదెంటి.ంఎ ఇద్దరు చిలకాగోరింకల్లాగ ఉంటారు కదా" అంది నిర్మల అస్చ్ర్యంగా. "మావ మంచోదు నిర్మలా...కాని నేను ఆయనకి తగ్గ జోడి కాదు... ఆయనకి సరిపొయె సుఖం న దగ్గర లేదు...ఎదో పిల్ల లు పుట్టించుకున్నాము..ఽంతే”…అంది తల దించుకొని. "మావ కి లావుగా ఉండె గుండెలు ఇష్తం...నావి చూడు..ఎలా ఉంటయో అని తన పవిట తప్పించింది. నిజంగానె రత్నం వి చాలా చిన్నవి. రత్నం అంత మనిషి తన దగ్గర తన బాధ చెపుకుంటే నిజంగానే నిర్మల కి బాధ వెసింది. అందువల్లే నేమొ నిన్న రెడ్ది అలా తొందర పడ్డాడు అనిపిమ్ఛింది నిర్మలకి. రత్నం పవిట ని సరి చెసి" ఎవరి అందం వాళ్లదే ...పెళ్లి అయిన కొత్తలో నావి కూడా నీ లాగే ఉండేవి...కాని పిల్లలు పుట్టాక కొంచం పెరిగాయి" అంది.
"లేదు నిర్మలా..నీవాటి అందమే వేరు..ఈ వయసులో కూడా ఇలా ఉన్నాయంటే నా వయసు అప్పుడు ఎంత బాగుండి ఉంతాయో" అనగానె నిర్మల్లమ కి కొంచం గర్వం అనిపించింది. అంతలో రత్నం" నిర్మలా...నిన్ను ఒకటి అడుగుతా..ఎమి అనుకోవు కదా" అంది. "చెప్పు రత్నం..బలే దానివే" అంది నిర్మల నవ్వుతూ. నా మావ ని పెళ్ల్లి చెసుకుంటావా" అంది రత్నం. నిర్మల ఉలిక్కిపడి లేచి నిలబడి" ఎం మాట్లాడుతున్నావ్ రత్నం...పిచి పట్టిందా నీకు" కోపం గా. వెంటనే రత్నం నిర్మల చేతులు పట్టుకొని" తప్పుగా అనుకో వద్దు నిర్మలా... ఎదో నీకు నా బాధ చెప్పుకోవాలనిపించింది. కొంచం నోరు జారాను..."అంది ఏడుస్తూ. వెంటనే నిర్మల కి పాపం అనిపించి" పర్వలెదులే రత్నం...కాని నీ మాట వినడానికే ఇబ్బంది అనిపించింది... అయిన నాకు పెళ్లి ఎంటి.. ఈ వయసులో
" అనగానే రత్నం" నువ్వు వప్పుకుంటే ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉంటుంది. నీకు రెండు యెకరాల పొలం కూడా ఇస్తాడు మా వ. నీకు యెప్పుడు ఎలంటి ఇబ్బంది వచినా మేము ఉన్నమని మర్చిపోకు" అని ఎడుస్తూ వెల్లిపొయింది రత్నం. నిర్మలమ్మ లో అంతర్మధనం మొదలయింది. ఆ రొజు రెడ్డి చెతిలొ నలిగినపుదే పవిత్రత పొయింది. అది కాక ఆ అనుభవం కావాలి అనిపిస్తుంది. నిర్మలమ్మ పిల్లలు కూడా బాగ స్తిరపడ్డారు. జీవితం లొ బద్యతలు ఎమీ లెవు. రత్న్ం అడిగిన దానికి వప్పుకుంటే కొత్త సుఖం రుచి చుడవచు. పొయెది ఎమీ లెదు. వాళ్ల్లు కూడా గుట్టూగా ఉండె మనుషులె. అని అలొచించి ఒక నిర్ణయానికి వచింది.
త్వర త్వరగా భొజనం చేసి రత్నం ఇంటికి వెల్లింది. ఇంట్లో రత్నం ఒక్కటె పడుకొని ఉంది. నిర్మలని చూసి "రా..నిర్మలా...తిట్టడానికి వచావా.." అంది తల దించుకోని. "లెదు రత్నం...నీ బాధ అర్దం చెసుకున్న తోటి ఆడదానిగా వచా..."అఓది ప్రేమ గా. అది విన వెంటనె రత్నం మొహం విప్పారింది. ఆశ్చర్యం తో "నిజమా" అనగా నిర్మల సిగ్గుతో తల దించుకుంది.ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉండాలని ఒట్టు వెయించుకుంది. రత్న్ం చెంగున లేచి నిలబడి "మరి ఎప్పుడు తల్లి.. మా మావ కి తమరి బిక్ష" అనగానే నిర్మల "నువ్వు ఎపుడు అంటే అపుడె"అంది నవ్వుతూ.
"మరి మావ ని పిలవనా" అని అనగానె" ఇప్పుడు స్కోల్ ఉంది...ఒక గంట లొ అయిపోయింది.. అపుడు వస్తా" అని లెచి నిలబడి రత్నం ని గట్టిగా వాటెసుకొని" ఇది నీ కోసం నేను చేస్తున్న త్య్గాగం" అని చెప్పి స్కోల్ కి వెల్లింది. ఆమె వెళ్ళగానే రత్నం రెడ్ది లకి ఫోన్ చెసి" మావా...నీ పంట పండింది...త్వరగా రా" అని చెప్పగానె రెడ్ది పరుగు పరుగు న వచాడు. రాగనె ఎదురు వెల్లి" నిర్మల ఈ రోజు నుండి నె సొంతం.." అనగానే రెడ్డి అశ్చర్యంతో"అసలు ఎమి చెప్పి వప్పించావు.... అసలు నువ్వు ఎవరిని పట్టుకున్నా వాళ్లు నీమాట వినల్సిందే...ఎం చెప్పవో చెప్పు" అనగానె" అవి అన్ని చెప్పరు రెడ్ద్ది"అంది కొంటెగా నవ్వుతూ. త్వరగా స్నానం చెయ్యి. అది గంటలో వస్తుంది" అనగానే రెడ్డి స్నానానికి వెళ్ల్లాడు.
స్నానం నుండి వచి చుట్ట ముట్టుకోగానే" అది ఇపుదు ఎందుకు...నిర్మలకి ఆ వాసన పడదు"అంది. సరే అని పక్కన పెట్టేసి ఎదురు చూడసాగాడు. గంట గడిచింది. స్కూల్ బెల్ కొట్టారు. నిర్మల వచేసింది. ఎదురు వెల్లిన రత్నం" కుడి కాలు పెట్టి లొపలికి రా" అని చెప్పి బొట్టు పెట్టింది. అలా స్వాగతం చెప్పడం నిర్మలకి బాగుంది.లోపలికి రాగనే రత్నం నిర్మలని రెడ్డి దగరకి తీసుకెళ్లి "చూడు రెడ్డి... మా అమ్మయిని నీకు అప్పగిస్తున్నా" అని చెతులు కలిపింది. రెడ్డి చెతికి పసుపు కొమ్ము ఇచి "మన ఇంట్లో ఉన్నంతవరకు ఈ పసుపు కొమ్ము ఉంటుంది..బయటకి వెళ్ళెతపుడు తియ్యాలి"అంది. నిర్మల అది చూసి" రత్నం...ఇది అవసరం అంటావా" అంది ఇబ్బందిగా. "అమ్మో...సాంప్రదాయం తప్పకుడదు పిల్లా" అంటూ" కట్టు మావా..ఎందుకు ఆలస్యం. "అనగానె రెడ్డి లెచి నిలబడీ తలదించుకొని నిలబడి ఉన్న తన కన్న 15 ఏళ్ల్ల పెద్ద ఆడదానికి పసుపుకొమ్ము కట్టాడు. అలా కట్టాగానే నిర్మల వంట్లో రక్తం జివ్వుమంది. మనసులో అణిగిఉన్న కొరికలు పురి విప్పుతున్నయి. తనకన్న 15ఏళ్లు తక్కువ వయసు ఉన్నవాడితో ,అది కూడ పొలం పని చేసే ఒక మొరటు వాడితో. పసుపుకొమ్ము కట్టగానే భుజం మీద చెయ్యి వెసి దగ్గరకు తీసుకున్నడు నిర్మలమ్మ ని. రత్నం ఇద్దరికి దిష్తి తీసింది. ఆ నీళ్లు పారబోయడానికి బయటకి వెళ్ళగానే నిర్మల రెడ్డి ని గట్టిగా వాటేసుకొని రెడ్డి పెదాలను నొటి లోకి లాక్కుంది. అసలే వెడెక్కి ఎన్నొ రోజులు ఎదురు చుసిన రెడ్డి నిర్మలమ్మ నడుము గట్టిగా పట్టుకొని నాలుక ని అమె నొట్లో కి తోసేసాడు.
ఈ లోగా నీళ్ల్లు బయట పారబోసి రత్నం లోపలికి వచిందికాని అప్పటి కే బెడ్ రూమ్ తలుపు మూసేసి ఉంది. చిన్నగా నెట్టి చుద్దామని దగరకి వెళ్లి నెట్టి చుడగా లొపల గడి పెట్టి ఉంది. కాని అమె తలుపు నెట్టడం తో చిన్న శబ్దం అయింది. వెంటనే తలుపు కొంచం తెరిచి ఆ సందు లో నుండి నిర్మలమ్మ జాకెట్టు.బ్రా ని కలిపి ఉండ లాగా చుట్టి బయటకి విసిరేసి మళ్లి తలుపు వెసి గడి పెట్టుకున్న శబ్దం వినిపించింది. కిందపడ్డ జాకెట్ తీసుకోని చుడగా దాని మీద చెమట మరకలతో పాటు నాలుక తో నాకిన తడి ముద్రలు కనిపించాయి. అంటె జాకెట్ విప్పడానికి ముందే నిర్మల ఎద భాగం మీద దాడి జరిగింది అని రూఢి అయింది రత్నం కి.
Comments
Post a Comment