అక్కకు చెల్లికి ఇద్దరికీ నచ్చిన మడ్డ మాష్టారుదే – 2

 దురదృష్టం వెంటాడింంది - అదృష్టం వరించింంది

సమయం ఉదయం 11:10 అయింది. మేలతాళాలతో,చిన్న పిల్లల అల్లర్లతో, కన్నెపిల్లల నవ్వులతో, కళ్ళు జిగేల్మనిపించేల నగలు వేసుకున్న కత్తి లాంటి ఆంటీలతో, అoదమైన జంటలతో కలకల లాడుతుంది ఒక టౌన్ లోని కళ్యాణ మండపం. అక్కడికి ఒచ్చిన జంటల్లో ఒకటి రాము-సులోచన జంట. అ మండపం లో మొదటినుండి మూడవ వరసల్లో ఎడమవైపు కూర్చొని పెళ్లి తిలకిస్తుంది ఆ జంట .

రాము వయసు 33 సoవత్సరాలు, సులోచనకి 27 సoవత్సరాలు వుంటాయి. సులొఛన చాల అందంగా ఉంటుంది. పాల రాతి చర్మం..మెత్తగా, సున్నితంగా ముట్టికుంటే మాసిపోతుంది అన్నట్లు ఉండే అపురూప సౌందర్యవతి. ఇంకా రాము చిన్నతనం నుండి వ్యవసాయదరుడే అవడం తో కొంచెం నల్లగా వున్నా పొడుగ్గా.. కండలు తిరిగిన దేహం తో ఆకర్షినీయంగా ఉంటాడు... అతని జుట్టు, హెయిర్ స్టైల్ అతనికి ప్రత్యేక ఆకర్షణ. ఒక్కమాలో చెప్పాలంటే ఇద్దరూ ఓకరికోసమే ఇంకొకరు పుట్టినట్లు చాల బావుంటుంది అ జంట.

ఫ్యాన్ గాలి సరిగ్గా తగలకపోవడంతో చెమటలతో తడిసిపోతుంది సులోచన. నుదురు మీద, మెడ మీద చెమట్లు పుట్టి, ఒకే ఉద్యమంలా పెద్ద నీటి బొట్టులా మారి వరదలా కిందకు ఎగపాకి తన కొండలలోయలలోకి దూకి తన జాకెట్లో తల దాచుకుంటునాయి. తను కర్చిఫ్ తో చెమటని తుడుసుకుంటూ గాలి కోసం వూపుకుంటుంది. తను గమనించలేదు గాని గాలి కోసం తన పమిటను పక్కకి జరిపి కూర్చోవడం తో పక్కనే ఉన్న 45 ఏళ్ళ అంకుల్ గాలి లోపలికి తీసుకోవడం వాళ్ళ ఎత్తుగా పెరిగి తన కట్టడినుండి బయటకి దూకుతున్న తన బంతులను చూస్తూ పెదాలు తడుపుకున్తున్నాడు. అ ముసలోడి చూపులు గమనించి పైట సరిచేసుకుంది. ఛి.చీ.. వేదవ మగవాళ్ళు.. ఆడది కనబడితే చాల సొల్లు కరచుకుంటారు అని తిట్టుకుంటూ అసహనంగా ఉంది. ఈ లోపు 11:47 నిమషాలు అయింది, అది ముహూర్త సమయం కావడంతో వదూవరులు తలపైన జీలకర్ర బెల్లం పెట్టుకున్నారు. హమయ్య! సగం పెళ్లి అయిపోయిoది ఇంక ఆ బోజనాలు ఏవో పెటేస్తే తినేసి పోదాం అని అన్నాడు రాము. మీకు ఎప్పుడు తిండి గొడవే. సర్లేoడి నాకు కూడా ఇక్కడ చాల ఇబoదిగా ఉంది...పదండి బోజనం చేసి బయల్దేరధాo అని లేగిసింది. అప్పటికే రెండవ బంతి మొదలయింది.. అకడక్కడే తిరిగి మూడవ బంతిలో కూర్చుంది అ జంట. హ్మ్మ్... ఐటమ్స్ చాల బాగునట్లున్నాయి, ఒక పట్టు పట్టాల్సిందే అన్న రాము మాటలకు, హా!...చాలేండి. ఎప్పుడూ పెళ్లి భోజనం చేయని వాళ్ళలాగా ఎక్కువ తినమాకండి.. మీకు కడుపునిండితే నిద్ర ఆగదు.. మీరు రిటర్న్ బస్సులో గురక పెట్టారంటే అందరిముందూ నా పరువు పోది. నాకు తెలుసు లెవె అని సద్దిచెపాడే గాని ఫుల్ గా లాగించేసాడు రాము. తినేసి బయటకి రాగానే తాళి కట్టడం,తలంబ్రాలు దాక సాగిపోయింది పెళ్లి తంతు. మీరు ఇక్కడే ఉండoడి అని మండపం లోకి వెళ్లి పెల్లికూతురితో మాట్లాడి తను కొన్న చిన్న గిఫ్ట్ ని ఇచిoది. ఇంక పదండి బస్సు కి టైం అయింది..ఇది గనక మిస్ అయతే ఇంకో 4 గంటలవరుకూ మనకి బస్సు లేదు తొందరగా తేవలండి అని మొగుడి చేయ పట్టుకుని బయటపడింది సులోచన.

సులోచన చాల చురుకైన, తెలివైన అమ్మాయి. పక్కవారి చూపును బట్టి వాళ్ళ మనస్తత్వం అంచనా వెయగలదు, చాల సమయస్పూర్తితో ప్రవర్తిoచగలదు.పల్లెటూరిలోనే పుట్టి అక్కడే పెరగడం తో రాము కి లోక గ్య్ఞానం తెలిదు అని ఎప్పుడూ తిడుతూ ఉంటుంది సులోచన. అది గుర్తుకొచ్చి తను తెలివైన వాడినని నిరూపించుకోవాలని "ఎంత దూరమని నడుస్తావ్, ఉండు రిక్ష ని పిలుస్తా" అని పక్కనే కాళీ గా ఉండి సుట్ట కలుస్తున్న వాడిని పిలవబోయాడు. తను వాడి చేతిని కిందకి లాగి మీరు మీ పల్లెటూరి బుద్దులు, టౌన్ కి వొచ్చి రిక్ష ఏంటి అసహ్యంగా అని అటు ఇటు చూసి వెళ్తున్న ఆటోని ఆపి పక్కనే ఉన్న బస్సుస్టాప్ దగ్గర దిగారు

అనాధ పిల్లలకు, పిల్లలు వోదిలేసిన ముసలి తల్లి తండ్రులకు రాత్రి పూట ఆశ్రయం కలిపించే ఒక చిన్న బస్సు షెల్టర్ అది. అది ఒక ఫేమస్ ఏరియా అవటం తో యె బస్సు ఐనా అక్కడ ఆగి వెలాల్సిందే. బస్సు కోసం తీవ్రంగా ఎదురుచూస్తునారు సులోచనా, రాము. కాదు..కాదు..సులోచన మాత్రమే. రాము మాత్రం ఏమి సంబంధం లేనట్లు గా హాయిగా పక్కనే ఉన్న గచ్చు పై కూర్చుని రిలాక్స్ అవుతున్నాడు. వాచ్ వైపు రోడ్ వైపు కంగారు గా చూసుకుంటుంది సులోచన. "ఎ బాధ లేకుండ ఎలా కుర్చునాడో, చఛ..అంతా నా కర్మ, బస్సు వెళ్లిపోయిందేమో, నెక్స్ట్ బస్సు వచ్చే వరుకో ఎక్కడ ఉండాలి, ఏంటి?", అని కనీస బాద్యత కూడా లేకుండా ఎలా కూర్చునాడో రాయి లాగా అని విసుకుంటుంది తన బర్తని . చాల టెన్షన్ పడుతూ బస్సు కోసం వెయిట్ చేస్తుంది.

ఈ లోపు అటుగా వెళ్తున్న ఎస్. ఐ తనని చూసి ఒక్కసారిగ షాక్ కొట్టినట్టు ఆగిపోయాడు. అతని పేరు గిరిశేకరావు. లంచాల గిరీశం గా ఆ ఏరియా లో చాల ఫేమస్. డోలు కి వాయిద్యం లా ఎప్పుడు పక్కనే ఉంటూ, తానా అంటే తoదాన అనే కానిస్టేబుల్ కాంత రావు కూడా పక్కనే ఉన్నాడు. అబ్బ! ఏముంది రా పిట్ట.పాల మీగడ లా తెల్లగా మెరిసిపూతూ, పిట పిట లాడుతుంది పిల్ల అన్న గిరీశం మాటలకి అటుగా సులోచనని చూసి నోరు వెల్ల బెట్టుకున్నాడు కాంతారావు. నిజమే సార్ కత్తిలా ఉంది లంజ అన్నాడు. హ్మ్మ్, అ నడుం చూడరా, రింగ్ రోడ్ లాగ ఎంత వయారంగా, వంపులు తిరిగి వుందో. ఆ బొడ్డు మాత్రం తక్కువా సర్, విశాలమైన ఆకాశం లో చందమామలా ఎంత అందంగా ఉందో . "ఏంట్రా నీకు దానిని చూడగానే కవిత్వాలు వొస్తునాయి..అది నాది, అర్ధమయిందా", అన్నాడు గిరీశం. అదేమీ లేదు సర్, అ గుంటని మీరే ఎంజాయ్ చేయండి.అది లెక్క .. దున్నితే ఇలాంటి దాన్ని పోలమే దునాలి రా, జన్మ ధన్యం అవుద్ది ..ఎలాగైనా సరే దానిని రుచి చూడాల్సిందే ... నా పక్కలో పడుకో పెట్టుకోవాల్సిందే అంటూ ఆ కసిని మొత్తం న్యూట్రల్ లో ఉన్న బండి ఆక్ష్సెలరేటర్ మీద చూపిస్తున్నాడు. "అదెంత పని సార్!, పదండి,పోయి రేట్ మాట్లాడధాo.. ఒకవెల పతీవ్రతలా పోస్స్ కొడితే సామ దాన దండోపాయాలు ఉపయోగించైనా సరే దానిని మీ వసం చేస్తాను", అంటూ బండి దిగి సులోచన వైపు వెళ్తున్న ఎస్. ఐ. ని ఫాలో అవుతున్నాడు కాంతారావు.

సులోచానకి చెరో వైపూ చేరారు గిరీశం(గిరి) మరియు కాంత రావు. పైట చాటున దాగుడుమూతలు ఆడుతున్న ఆమె గుంద్రట్టి సన్నునీ, కనిపించీ కనిపించకుండా దాకున్న ఆమె బోడ్డునీ మార్చిమార్చి చూస్తున్నాడు. అది ఓపెన్ ఏరియా అవడంతో చెత్త పీరుకొని ఈగలు, దోమలతో నిండి ఉంది అ బస్సు షెల్టర్. కంగారుగా బస్సు కోసమే వెయిట్ చేస్తూ ఉంది సులోచన. ఒక చిన్న ఈగ ఆమె సన్నగా మలుపు తిరుగుతున రోడ్ లాగా ఉన్న అమ్మే తెల్లటి నడుం మడత పైన వాలింది. ముందు రెండు చేతుల్ని శుభ్రం చేసుకుని అ మడత తో పుట్టిన లైన్ లో పాకుంటూ ఆమె నడుం ని ఆస్వాదిస్తూ చీర అంచులని చీల్చుకొని లోపలికి పోయింది ఆ ఈగ . ఈగ కదలికల్ని వింతగా, ఆశగా గమనిస్తున్నాడు గిరి. అ ఈగ కొంతసేపటికి అద్రుస్యమైoది.. ఎక్కడ బాదూరిందబ్బా?.. అని ఇంకా ఆత్రుతగా వొంగి ఆమె నడుం లోకి చూస్తున్నాడు గిరి. అప్పుడు కనిపించింది ఆమె లోతైన కన్నం. అబ్బ.. అని ఒక్క సరిగా అన్నాడు, ఆమె లోతైన గుండ్రటి బొడ్డుని చూసి. పాల సముద్రమ్లో పెద్ద సుడిగుండంలా ఉంది ఆ బొడ్డు. ఒక వెళ దీని అందమైన కలుగులో అలిసిపోయి విశ్రాంతి తీసుకున్తుందేమో అన్న అలోచన రాగానే గిరికి వొల్లంత వొనుకు పుట్టింది.. వెన్నుపూస జలదరించింది. ఇంకా ఏదో కావాలనట్లు వొంగి చూస్తునాడు గిరి. అది గమనించి పైట సర్దుకుని "ఎంటి అల చూస్తున్నావు.. నీకు అక్క చెలెల్లు లేరా", అని గట్టిగ తిటాలనుకుంది కానీ యునిఫొర్మ్ లో ఉండటం తో ఒక సరిగా ఆగిపోయింది. కోపంగా గిరి వైపు చూసి తల తిప్పుకుంది. గిరి అబ్బో! చాల ఉంది దీనికి అని మనసులో అనుకోని సులోచన దెగ్గిరకి జరిగి "వొస్తావా" ఆనాడు. ఆమె నుండి ఒక విచిత్రమైన మత్తెకించే సువాసన వొస్తుంది.. దాంతో కళ్ళు మూసుకొని ఆస్వాదిస్తూ ఉండిపొయాడు . సులోచానకి వినిపించినా సరిగా అర్ధంకాక పటిoచుకోలేదు.అబ్భా!.. చాల ఆడ పువ్వులను వాసనా చూసా గాని ఇలాంటి కైపెకించే ఆడపువ్వుని ఎపుడూ ఆస్వాదించలేదు. ఎలాగైనా సరే దీనిని నలిపెయాల్సిందే అని కసితో ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని ఎన్ని సార్లు అడగాలే నిన్ను?, మా ఇంటికి వెల్దాం పదా .. గంటలో పనైపోది అని ఉక్రోషంగా అన్నాడు. సులోచానకి ఎం అర్ధం కాలేదు కానీ దైర్యం తెచుకొని చెయ్యి విడిపించుకొని "చుడండి సర్, నేను అలాoటి దానిని కాదు. నేను నా బర్తతో ఇక్కడ పెళ్ళికని వొచ్చాం అని తన బర్తని చూపింఛి, మమల్ని వోదిలేయండి" అని కొంచెం స్వరం తగించి అంది. ఇదంతా వింటున్న కాంతారావు, గిరిని పక్కకి తీసుకెళ్ళి "ఏంటి సర్, ఏమంటుంది పిల్ల?". వోప్పుకోవట్లేదురా. నేనైతే వేడెక్కిపోయినానురా...ఎం చేయాలో అర్ధం కావట్లేదు. " సర్ వాడు దాని మొగుడే కదా?" అని రాము ని చూపించాడు కాంతారావు.అవును అనట్లు తల ఊపాడు గిరి. రాము చాల బిజీ గా ఉన్నాడు. పక్కనే అoటించివున్న షకీలా పోస్టర్ ని సొల్లు కార్చుకుంటూ చూస్తునాడు. అందులో షకీలా గది శుబ్రం చేస్తుంటే..ముందు కూర్చుని ఒక 20 ఏళ్ళ కుర్రాడు పేపర్ చాటునుండి, సన్నగా ఒక పాయ లా మారి ఆమె కొండల మద్యలో పైట ఇర్రుకుపోయి బయటకి గుండ్రంగా దిట్టంగా ఉండి నిప్ప్లేస్ వరుకు పొంగుతున్న కుండల్ని చూస్తున్నాడు. షకీలా సోకుల గురించీ, ఆమె కుండల బరువు గురించి ప్రత్యేకంగా వర్ణించాల్సిన అవసరం లేదనుకుంటాను. పోస్టర్నే చూస్తున్న రాముని వాడుకొని దానిని మీ మీదకి ఎక్కించే ఐడియా ఒకటి నా దెగ్గిర ఉంది సర్ అన్నాడు కాంతారావు. అవునా! అదేంటో చెప్పరా.. నీకు హెడ్ గా ప్రమోషన్ ఇపిస్తాను. కాంతారావు ఆనందంగా నిజంగానా సర్, అన్నాడు. నిజం రా అన్న గిరి మాటలకు ఆనందం తో ఉషారుగా, అయితే నేను అమలు చేస్తాను ప్లాన్ని నన్ను మీరు ఫాలో అయిపోండి అని రాము దెగ్గిరకి వెలాడు కాంతారావు.

కావాలనే తన కర్చిఫ్ ని పర్స్ వున్న పాకెట్ లో పెట్టి, వెళ్లి రాము పక్కన నున్చునాడు. దానితో పోస్టర్ కనపడక వాడిపై కోపం వొచింది రాము కి. ఇదే కరెక్ట్ టైం అని చెమటలు పడుతున్నట్లు నటించి కెర్చిఫ్ ని తీసుకునాడు కాంతారావు. అప్పుడు కావాలనే పర్స్ కూడా బయటకి వోచేలా చేసాడు. అది కిందపడగానే రాము చూసి, అయ్యో!.. అని దానిని తీసుకోని కాంతారావు కి ఇవ్వబోయాడు. వెంటనే కాంతారావు అతని చెయ్యి పట్టుకుని "ఏరా అమాయికుల దగ్గరే అనుకున్న పోలీస్ వొడి పర్స్ కూడా వదలరెంత్రా "అని గర్జించాడు. ఒక నిమిషం అక్కడ ఎం జరుగుతుందో అర్దంకాలేదు రాముకి, సులోచానకి. గిరి కి ప్లాన్ అర్ధమై వెంటనే, "రాస్కెల్! ఎంత ధైర్యం ఉంటే పబ్లిక్ ఏరియా లో పోలీస్ నే దోచుకున్తావురా" అని కోపంగా చూస్తూ రాము కాల్లర్ పట్టుకున్నాడు. అరేయ్ వీడిని స్టేషన్ కి తీసుకెళ్ళి పెండింగ్ కెసులు అనీ తోసేయి రా,అప్పుడు గాని బుద్ధి రాదు అని బయటకి లాకేల్తున్నాడు. సులోచన సిట్యువెషన్ ని అర్ధం చేసుకొని వెంటనే "సర్, అయన అలంటి వారు కాదు .. ఎక్కడో పొరపాటు జరిగింది.. నెక్స్ట్ బస్సు కి మేము ఇంటికి వెళ్లిపోవాలి..ప్లీజ్ వోదిలేయ్యమని" వెడుకుంటుంది. లైన్ లో పడింది పిట్ట అనుకోని వొదిలేస్తే మాకేంటి అని కళ్ళు ఎగరీసాడు గిరి. వెంటనే తన బాగ్ ఓపెన్ చేసి 100 నోట్ల కట్టను తీసి ఇవ్వబోతే, ఈ నోట్ల కట్టలు నాకు కొత్తేం కాదె.. కానీ నీలాంటి రసగులాని మాత్రం నేను ఎప్పుడు కొరకలేదు అంటూ తన గుండ్రంగా, ఎత్తుగా ఉన్న ఎదలను చూస్తున్నాను. తనకి అర్ధమయ్యి చేతులతో నమస్కరించి, "నేను అలాంటిదాని కాదు..నన్ను వోదిలేయండి", అని రిక్వెస్ట్ చేసింది. అలంటి వాటికీ చలించేవాడు కాదు గిరీశం. దాంతో రాము ని మెడ పట్టుకొని "పదా, బండి ఎక్కు, స్టేషన్ కి వెళ్ళాలి" అని గెంతాడు. ఇంకా చేసేది లేక సులోచన తన బర్తని కాపాడుకోవడానికి "సరే, వొస్తాను" అంది. గిరి మొకం వెలిగిపోతుంది. ప్రాపంచం జయిoచినoత ఆనంద పడుతున్నాడు. కానీ రెండు షరతులు అంది సులోచన. ఏంటి అని కొంచెం చిన్న మొక్కం చేసుకొని అడిగాడు. " సాయింత్రం 4 :30 కి ఇంకో బస్సు ఉంది...అ టైం కి మీరే నన్ను ఇక్కడ దింపాలి,ఇంకా రెండోది నా భర్త పైన చిన్న దెబ్బ కూడా పడటానికి వీలేదు' అని టక టకా గాటుగా చెప్పి గిరి వైపు చూస్తుంది. గిరి ఊపిరి తీసుకొని ఓస్! అంతే కదా తదాస్థూ అని చిన్నగా నవాడు. "నువ్వు నా బండి ఎక్కు, నీ మొగున్ని నా కానిస్టెబుల్ పూవుల్లో పెట్టుకుని చూసుకుంటాడు. సరే నా?" అన్నాడు. తను సరే అనట్లు తల ఊపింది. అక్కడ ఎం జరుగుతుందో ఇంకా అర్ధం కాలేదు రాముకి. రాము దెగ్గిరకి వెళ్లి సులోలోచన "మీరేం బయపడకండి, చిన్న గొడవ అంతే. స్టేషన్ కి వెళ్లి చిన్న సైన్ పెట్టి వోచేస్తా, మీరు జాగర్త" అని చెప్పి రెడీగా ఉండి వెయిట్ చేస్తున్న గిరి బైక్ ఎక్కింది." అరేయ్ కాంతారావు, వాడు జాగర్త...నేను ఫోన్ చేస్తా.అప్పుడు వీడిని మళ్ళీ ఇక్కడికె తీసుకుని వోచేయి" అని వెళ్ళిపోయాడు గిరి సులోచనతో పాటుగా. సులోచన వెనుకకు తల తిప్పి కనిపిస్తునంత వరుకూ రాము నే చుస్తూ ఉంది.ఇంక కాంతారావు రాము ని సరే మనం వెళ్దాం పద అని రోడ్ వైపు నడిచాడు. ఎక్కడికి సార్? అన్నాడు...చెప్తే గాని రావా? అన్న కాంతారావు మాటలకు, ఏమి మాట్లాడకుండా గా ఉండిపొయాడు రాము. ఎక్కడికి వెళ్ళాలబ్బా? అని అలోచించి ఎలాగో తనకి పక్క వీదిలో పనుంది, వీడిని తన ఇంట్లోనే ఉంచుదాం, అని ఒక నిర్ణయానికి ఆటో డ్రైవర్ కి అడ్రస్ చెప్పి ఆటో లో బయలుదేరారు ఇద్దరూ..........