Posts

Showing posts from August, 2018

అక్కకు చెల్లికి ఇద్దరికీ నచ్చిన మడ్డ మాష్టారుదే – 2

  కాస్త ముందుకి వంగి వీణ పూ..పెదాలను ముద్దుపెట్టుకుంది.తన పూకు మీద తన అక్క పడటంతో వీణ కూడా బదులు తీర్చుకోవడానికి లత పూకు మీద ముద్దులవర్షం కురిపించడం మొదలెట్టింది.ఇక ఇద్దరూ ఒకరి పూకుని మరొకరు పీల్చి పిప్పిచేసేలావున్నారు. మధనరంగం కాస్తా కదనరంగంగా మారిపోయింది. ఆ గదిలో ‘అ..ఆ.’లు అన్నీ ‘అం.. అః’లుగా మారిపోయాయి. ఇద్దరూ కలిసి అద్వితీయమైన అరవై తొమ్మిదో (69) అంకెను అక్కడ వేసారు. ఒకరు ముగిస్తే మరొకరు మొదలెట్టడంతో మాటిమాటికీ ఆ మంచం రసాలతో తడిచిపోసాగింది. అలా ఓ అరగంటపాటు వారి ఆట కొనసాగింది.ఇక సురేష్ ఇందాక వీణ చేసిన పనిని చేసాడు. తలుపు సందుల్లోంచి ఆ అక్కాచెల్లెల్ల కామక్రీడని వీక్షిస్తూ తన సమయం కోసం వేచియున్నాడు.!వీణకి ఇది ఎక్కువ మజానిచ్చే ఆటే కావచ్చు. అయితే, లతకి మాత్రం ఈ ఆట ఓ కార్చిచ్చు. అది దావానలంలా మారి మొత్తం తన శరీరాన్ని దహించివేస్తున్నది. దీన్ని ఇప్పుడు మాపాలంటే సురేష్ కావాలి!అందుకే, ఏదైతే అదయ్యిందనుకుని, “సురేష్.!” అని మత్తుగా పిల్చింది. వీణ కూడా తిన్నగా కూర్చుని తలుపు వంక చూసింది. కానీ, సురేష్ ఏమీ తెలీనట్టుగా నాటకమాడుతూ, “వీణ పడుకుండిపోయిందా.!” అని అడిగాడు. కానీ, లత ఇంక ఆగలేక మంచం మీద ...
వినోద్ – రమ్యల మొదటి రాత్రి “హాయ్” గదిలోకి అడుగుపెట్టిన రమ్య ని చూస్తూ పలకరింపుగా నవ్వాడు వినోద్. అది వారి మొదటి రాత్రి. ఆర్బాటంగా ఐదు నక్షత్రాల హొటల్ లో ఏర్పాటుచేసిన శోభనానికి గది అందంగా అలంకరించారు. చల్లని వాతవరణంలోకి అడుగుపెట్టిన రమ్యకి మనసు ఉల్లాసంగా ఉంది. సాంప్రదాయమైన తెల్ల చీర కట్టుకొని అప్సరస లా ఉన్న రమ్యని కన్నార్పకుండా చూస్తూ వుండి పోయాడు వినోద్. పెళ్ళి తంతులో, రిసెప్షన్లో పక్కన నిల్చున్నంతసేపూ ఎప్పుడెప్పుడు ఈమెను పూర్తిగా పొందగలనో అని తహ తహ పడిపోయాడు.ఎదురు చూసిన క్షణం రాగానే మనసు సంతోషంతో ఎగిరి గంతేసినంత పని చేసింది. ఆలోచననలోంచి బయటకు వచ్చి, ఆమె ను చేయి పట్టుకొని “వెలకం మన ప్రపంచానికి” అంటూ మంచం వైపు నడిపించాడు. నేటి తరం అమ్మాయిలాగా ధైర్యంగా అతని చేయి అందుకొని హొయలుగా నడుస్తూ రమ్య కూడా అతని తో బాటే నడుస్తూ.. “ఉట్టి వెలకం ఏనా? పార్టీ ఏమీ లేదా? మందు, సరసమైన సినిమా అటువంటి ఏర్పాటు ఏమి చేయలేదా?” అనేటప్పటికీ వినోద్ ఆశ్చర్యంతో ఉబ్బితబ్బిబ్బైయ్యాడు. “నిన్ను వీటన్నిటికీ ఒప్పించాలేమో అని ఆలోచిస్తున్నాను. నువ్వే ఇలా నా సమస్యని తేలిక చేస్తావనుకోలేదు, ధాంక్స్” అంటూ హడావడిగా సరంజామా ...
నా ఫ్రెండ్ భార్య ఉమ. మొబైల్లోమాట్లాడుతూ క్యాస్యువల్గా కిటికీలోనుండి స్టెప్స్ వైపు చూసాను. ఒక్కసారిగా మైండ్ మారిపోయింది. స్కూల్ బాగ్ భుజానికి వేసుకుని చుడిధార్లోస్టెప్స్ ఎక్కుతున్న ఆకారం మీదకి పోయాయి నా కళ్ళు. ఎస్పెషల్లీ నా చూపు మాగ్నేట్లా, స్టెప్స్ఎక్కుతుంటే లయబద్దంగా కదులుతున్న తన పిర్రల మీదకి పోయింది. ఫ్రాక్షనాఫ్ సెకండ్లో ఆవ్యక్తి ఎవరో తెలిసాకతనేనా అనిపించింది. అందుకు ఋజువుగా తన 8సంవత్సరాల కూతురు స్టెప్స్ ఎక్కుతూ తన వెనుక కనిపించింది. ఓహ్… తను ఎవరో కాదు… ఉమ… ఉమామహేశ్వరి తనపూర్తి పేరు. వయస్సు 32వుంటుంది ఉమకి. నాకంటే 2సంవత్సరాలు చిన్నది. నా ఫ్రెండ్ భార్య తను. మేముఎదురెదురు ఫ్లాట్స్ ఒకే అపార్ట్మెంట్ ఒకే బ్లాకులో వుంటాము. ఈరోజు కొత్తగా కనిపించింది ఉమ. కొత్తగా తను కనిపించింది అనేకంటే నేనే తననికొత్తగా గమనించాను అంటే కరెక్టేమో. ఎందుకంటే తనేం పెద్ద అందగత్తేమీ కాదు… ఇంకా కలరూ కాదు. చామాయనఛాయ కంటే ఇంకా తక్కువే వుంటుంది. అందువల్ల తనని అంత పర్టిక్యులర్ గా ఎప్పుడూగమనించలేదు నేను. ఇప్పుడు తనని వెనుకనుంచి ఎవరో తెలియని వ్యక్తిలా గమనించాను. నా చూపు పర్టిక్యులర్ గా తన పిర్రల మీదకి వెళ్ళింది. పిర్ర...
వైష్ణవి! వేడెక్కించే విరహిణి ఎర్రమట్టిదిబ్బలు ఒక రోజు… కాలేజ్ నుండి ఇంటికి వస్తుండగా ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడుతూ లేట్ అయిపోయింది. ఆ రోజు కిరణ్ రాలేదు. బస్సులన్నీ వెళ్ళిపోయాయి. కాలేజ్ ఊరినుండి చాలా దూరం. కొంచెం ముందుకు హై వే మీద నడిస్తే బస్సు స్టాప్. సిటీ బస్సు కూడా ఫ్రీక్వెన్సీ చాలా తక్కువ. ఎప్పుడో గంటకో గంటన్నరకో ఒక బస్సు వస్తుంది. అవీ సరిగ్గా ఆగవు. ఆటోలు కూడా చాలా తక్కువగా వస్తాయి. అదీ టికెట్ సర్వీస్ మీద. ఊరికి 20 కిలోమీటర్ల పైన ఉన్న ఇక్కడినుండి సిటీకి వెళ్ళాలంటే… సొంత వాహనం ఉంటేనే ఈజీ. అంతకు ముందు ఒకసారి కూడా ఇలానే దొరికిపోతే… ఇంకో అమ్మాయి కూడా నాకు తోడు ఉండడంతో ఆటో కూడా లక్కీగా దొరకటంతో ఆ రోజు తేలికగానే ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. కానీ పరిస్థితి చూస్తోంటే… ఇవ్వాళ అలా అయేలా అనిపించలేదు. కాస్త కంగారు పడుతూ.. బస్సు స్టాప్ కి వెళ్ళాను. ఈరోజు కిరణ్ ఊళ్ళో లేకపోవడంతో… ప్రోగ్రాం ఏమీ అవ్వలేదు! దాంతో ఒళ్ళంతా బాగా దూలగా ఉంది. త్వరగా వెళ్లి బాబాయ్ దగ్గర అయినా కుమ్మించుకుందామంటే ఇలా ఆటంకం. బాబాయ్ కి ఫోన్ చేసాను కానీ తను చాలా దూరంలొ ఉన్నట్టు, వచ్చేసరికి కనీసం మరొ మూడు గంటలైనా పడుతుందని చెప్పాడు. తమ్ముళ్...
అనగనగ, ఒక మావగారు, ఒక కోడలు మావగారు మిలిటరీ లో పని చేసి రిటైర్ అయ్యాక సంపాదించిన డబ్బుతో ఒక చిన్న బంగ్లా కట్టుకున్నాడు. భార్య పోయింది. ఒక్కగానొక్క కొడుక్కి పెళ్లి చేసాడు. దురదృష్టం ఏమిటంటే పెళ్ళైన ఏడాది లోపులోనే కొడుకు ఒక ప్రమాదం లో చనిపోయాడు. కోడలు మావగారితోనే ఉంటోంది. అంతా బాగానే వుంది. మావగారికి ఏ చీకు చింత లేదు. ఒక్కగానొక్క కొడుకు పోయాడు అన్న భాద తప్ప. ప్రతీ రోజు సాయంత్రం బార్ కి వెళ్ళడం, పీకలదాకా తగి తూలుతూ ఇంటికి రావటం మంచానికి అడ్డంగా పడుకోవటం … ఇదే అతని వ్యాపకం. కనీసం షూ లేసులు కూడా ఇప్పుకోడు. పాపం కోడలే షూలు, సాక్సులు ఇప్పుతుంది. ఇద్దరు చెరో రూం లో పడుకుంటారు. ఒకరోజు, మావగారు దినచర్యలో భాగంగానే బార్ నుంచి తూలుతూ వచ్చి లుంగీ మార్చుకుని మంచం మీద అడ్డంగా పడుకున్నాడు. గదిలో లైటు తీయడానికి వచ్చిన కోడలు మావగారి లుంగీ చెదిరి వుండటం చూసింది. ఏమి చూడనట్టుగానే లైటు తీసి తన గదికి వెళ్లి పడుకుంది. పడుకుంది గాని ఆలోచనలన్నీ ఆ లుంగీ చుట్టూరా తిరుగుతున్నాయి. ఆ లుంగీ లోంచి నిగడదన్నుకుని బయటకు కనిపిస్తున్న సుల్లకాయ మనసులో మెదుల్తోంది. నిద్ర పట్టక మళ్ళీ మావగారి గదికి వెళ్లి లైట్ వేసింది. బెడ్...